เกร็ดความรู้
มนุษย์ที่อาศัยอยู่ในแถบฝั่งทะเลตะวันออกและตะวันตกของภาคใต้มีวัฒนธรรมการนุ่งห่มด้วยผ้าทำจากเปลือกไม้
โดยพบหินทุบเปลือกไม้ ( barkcloth beaters ) ซึ่งมีลักษณะเป็นแท่งหินทรงกระบอก หรือ ทรงรี ด้านหนึ่งสกัดเป็นร่องเส้นไขว้เป็นตาตาราง ในแหล่งโบราณคดีสมัยก่อนประวัติศาสตร์ที่ ถ้ำเบื้องแบบ ต.บ้านทำเนียบ อ.คีรีรัฐนิคม จ.สุราษฎร์ธานี และแหล่งโบราณคดีอื่น ๆในจังหวัดชุมพร นครศรีธรรมราช และพังงา อีกด้วย
จากนั้นในราวพุทธศตวรรษที่ 5– 6 ชุมชนโบราณในภาคใต้ได้มีการรับวัฒนธรรมจากอินเดีย จีน และเมดิเตอเรเนียน ทำให้มีการพัฒนาการทำผ้าจากเปลือกไม้มาเป็นการทอผ้าด้วยเส้นใยจากพืช
โดยเฉพาะ ฝ้าย ซึ่งมีแหล่งกำเนิดในอินเดีย นั้น น่าจะมีการนำเข้ามาปลูกและเรียนรู้เทคโนโลยีการผลิตเส้นใยและทอผ้าจากเส้นใยฝ้ายแล้ว เพราะพบอุปกรณ์ปั่นด้ายที่เรียกว่า แว ทำจากดินเผาและหิน มีรูปทรงต่าง ๆ กันตั้งแต่มีฐานรูปกรวยรูปครึ่งวงกลมมีแกนยาวเป็นเดือยทรงกระบอกยื่นออกมาและมีรูตรงกลาง ในแหล่งโบราณคดีในภาคใต้ที่มีอายุอยู่ในช่วงเวลานี้หลาย แห่ง อาทิ แหล่งโบราณคดีเขาสามแก้ว จ.ชุมพร และแหล่งโบราณคดีควนลูกปัด ในเขตอ.คลองท่อม จ.กระบี่
ในราวพุทธศตวรรษที่ 12 เป็นต้นมา ได้พบหลักฐานประติมากรรมรูปเคารพที่แสดงอิทธิพลอินเดียจำนวนมากในคาบสมุทรภาคใต้ ที่แต่งกายตามแบบอินเดีย รวมทั้งพบศิลาจารึกภาษาปัลลวะ ซึ่งเป็นภาษาที่ใช้กันในอินเดียภาคใต้ ในหลายพื้นที่ อันอาจแสดงว่า ชาวอินเดียได้เข้ามาตั้งถิ่นฐาน และ ถ่ายทอดความรู้ด้านต่าง ๆ แก่คนพื้นเมือง ซึ่งอาจรวมถึง การทอผ้ารูปแบบต่าง ๆ ด้วย
Credit: http://board.postjung.com/881033.html
